Dit artikel is deel 2 van de tweedelige serie over onze roadtrip door Shikoku. In deel 1 ontdekten we de wildernis van het eiland. In deel 2 komen we terecht bij een van de bekendste Shinto heiligdommen van Japan.
Dag 2 van onze roadtrip door Shikoku begint vroeg voor mij. Ik sta om 6 uur naast mijn futon, want ik wil nog even een uur genieten van het onsen bad in Sunriver Oboke, ons hotel in Oboke/Koboke. Als ik om 7 uur terug kom op de kamer zijn vrouw en kind wakker en klaar om te ontbijten. Iedereen is goed uitgerust na de eerste dag van de trip. We krijgen een heerlijk Japans ontbijt voorgeschoteld, en vanuit de ramen van de eetzaal zien we dat het is gaan sneeuwen. De bergen om ons heen zijn bedekt met een dun laagje witte poeder.
Over de spoorbrug op de foto hierboven passeert een paar keer per dag een trein. Het is geen drukke lijn hier in de wildernis. In de lobby van het hotel hangt een bordje met de treintijden, want het is best een leuke gezicht mode trein hier langs te zien rijden. We boffen, want om 8:42 komt er een trein langs. Het ontbijt hebben we inmiddels op, en tussen het tanden poetsen en inpakken door zien we inderdaad de trein.
Kompira schrijn
Als de trein voorbij is maken we ons klaar voor vertrek. Vanochtend staat de Kompira schrijn in het dorp Kotohira op het programma. De schrijn ligt boven op de berg Zozu, in het noordoosten van Shikoku. Om er te komen moeten we 785 traptreden beklimmen. Langs de trappen is door de eeuwen heen een gezellige winkelstraat ontstaan waar vooral souvenirs verkocht worden aan de passerende pelgrims.
Dat zijn dus 785 treden omhoog. En dan weer naar beneden. Gelukkig was het de klim meer dan waard. De Kompira schrijn ligt prachtig boven op een berg met uitzicht op de omgeving.
De wandeling naar beneden gaat wel makkelijker dan de trip omhoog. Misschien was het de spreekwoordelijke worst aan het einde van de stok, want we hebben een mooi vooruitzicht beneden aan de berg. Kotohira, het dorp rond de Kompira schrijn, ligt in de prefectuur Kagawa. En Kagawa’s bekendste product is udon noedels. Als je ergens in Japan lekker udon kunt eten is dat in Kagawa. We hoeven dus niet na te denken wat we zullen nemen voor onze tweede lunch op Shikoku.
Van Shikoku terug naar Honshu
Na de lunch laten we Kotohira achter ons en rijden richting de Grote Brug van Seto. Dit is een van de drie bruggen die Honshu verbindt met Shikoku. Deze verbinding bestaat uit een serie aaneengeschakelde bruggen die vijf eilanden overspannen. In totaal in de verbinding 13,1 kilometer lang en daarmee de langste samengestelde brugverbinding ter wereld. Ongeveer halverwege is er een grote parkeerplaats vanaf waar je een groot gedeelte van de brug kunt zien.
Dag 2 van onze roadtrip eindigd in Kurashiki, een oud handelsstadje ten westen van Okayama met een grote kom ramen noedels en de zonsondergang gezien vanuit onze hotel kamer in het uitstekende Dormy Inn hotel, vlak naast het historische kwartier.