Tokyo is de hoofdstad van Japan. Er is ongelofelijk veel te doen en over de stad te vertellen. Wist je bijvoorbeeld dat tot 1868 de naam Tokyo niet bestond? Tot die tijd heette de stad Edo. En hoewel Japan geregeerd werd door de Shogun die van de stad zijn hoofdstad gemaakt had was officieel Kyoto de hoofdstad. Daar woonde de keizer, die in 1600 door de Shogun buitenspel gezet was. Hoe begon het nou allemaal voor wat nu de grootste stad van Japan en een van de grootste steden ter wereld is?
Hirakawa-mura
Zo’n 5.000 jaar geleden vestigden een paar vissers zich aan de oevers van de rivier Hira. Een baai beschermde de mond van de rivier tegen het allerergste van het natuurgeweld dat Japan regelmatig treft. Al snel kwamen er een paar vissers bij, en nog een paar. Er ontstond een kleine gemeenschap met een paar huizen. De vissers trouwden, kregen kinderen en vingen iedere dag vis. Het bleek een goede keuze om hier hun geluk te proberen en ze besloten te blijven. Zo ontstond het dorpje Hirakawa-mura.
Hira was de naam van de rivier. Kawa (川) betekent rivier in het Japans en mura (村) staat voor dorpje. De Hira Rivier bestaat overigens niet meer. In de 15de eeuw werd de rivier omgevormd tot een gedeelte van de slotgracht rond Kasteel Edo en kreeg de naam Nihonbshi Rivier.
Van Hirakawa-mura naar Edo
Ruim 4.000 jaar stond de tijd stil in Hirakawa-mura. In de 12de eeuw kwam er een toevallig een hoge militair door het dorp. Die vond de locatie bij uitstek geschikt voor de bouw van zijn kasteel. De naam van de militair was Edo Shigenaga. Blijkbaar vond hij zichzelf vrij belangrijk, want hij noemde zijn kasteel Edo-juku. Door de aandacht die het kasteel trok groeide het dorpje Hirakawa-mura uit tot een stad. De groeiende stad kreeg een nieuwe naam: Edo.
Hoewel Edo een steeds belangrijkere rol kreeg in de Kanto regio, was het bij lange na nog geen hoofdstad. De keizer woonde in Kyoto, wat al eeuwen lang de hoofdstad van Japan was. Dat veranderde in 1590.
Tokugawa-shogunaat
Japan was eeuwenlang een verdeelde lappendeken van grondgebieden. De landheren voerden regelmatig onderling oorlog om hun gebied uit te breiden. Tokugawa Ieyasu bedacht een plan om een einde te maken aan de onderlinge rivaliteit en Japan te verenigen tot één land. Hiervoor moest hij op zoek naar een uitvalsbasis. Hij kon niet terecht in de hoofdstad Kyoto, omdat wat hij feitelijke wilde was de keizer buitenspel zetten. Zijn oog viel op Edo.
Zo werd wat ooit begon als een slaperig vissersdorpje de defacto hoofdstad van Japan. De keizer bleef, zij het vleugellam, in Kyoto dus dat bleef officieel de hoofdstad. De echte macht over Japan werd echter uitgeoefend vanuit het kasteel in Edo, dus hoewel het niet officieel was werd dit wel gezien als de hoofdstad.
In 1868 kwam er een einde aan de militaire heerschappij over Japan. De keizer kreeg de macht terug en verhuisde naar Edo. Met de komst van de keizer mocht de stad zich nu officieel hoofdstad noemen en werd voor de gelegenheid omgedoopt tot Tokyo, wat Oostelijke Hoofdstad betekent.