Magome-juku

Het dorpje Magome-juku in de Kiso Vallei is ontstaan rond een herberg langs de Nakasendo, de postroute tussen Edo (het oude Tokyo) en Kyoto. Al in de tijd van de samoerai waren alle uithoeken van Japan met elkaar verbonden via een netwerk van postroutes. Deze “samoerai snelwegen” werden vooral gebruikt door de provinciale leenheren en hun gevolg. Die moesten zich namelijk ieder jaar melden bij de Shogun, de militaire machthebber, in de hoofdstad.

De militaire elite had bedacht dat als de provinciale leenheren zich jaarlijks met hun gevolg in de hoofdstad moesten melden ze geen tijd en geld over zouden houden om elkaar in de haren te vliegen. Dit systeem bleek bijzonder effectief en regionale oorlogen werden er dan ook niet meer gevochten. De “samoerai snelwegen” waren onderdeel van dit plan, want als je iemand verplicht zich regelmatig bij je te melden moet je natuurlijk wel zorgen dat er een goede weg ligt.

Vrijwel alle reizen werden te voet afgelegd, dus het was nodig om iedere paar kilometer een rustplaats te hebben met een herberg. Zo ontstonden de dorpjes langs de postroutes met als enige doel het onderbrengen van vermoeide reizigers.

Magome-juku is zo’n dorpje en is als een van de weinigen in Japan goed bewaard gebleven in die hoedanigheid. De mate waarmee het dorpje in stand gehouden wordt contrasteert met het vlakbij gelegen Tsumago. De twee dorpjes zijn verbonden via de Magome-Tsumago Trail, een wandelroute over het tracée van de Nakasendo.

Bezoekers van Magome-juku komen zonder twijfel de naam Shimazaki Toson tegen, een begrip in de Japanse literatuur. Hij werd in 1872 hier geboren. In zijn roman Yoakemae vertelt hij over het leven in de Kiso Vallei in de periode na de Meiji-restauratie. In de oude herberg van het dorpje is tegenwoordig een museum gevestigd dat zich onder andere richt op het werk van Shimazaki Toson.

De belangrijkste gebouwen in Magome-juku zijn:

• Honjin, de voormalige herberg waar het dorpje rond ontstaan is. Hier verbleven leden van de hoogste klasse uit de Japanse samenleving op hun doorreis. De vader van Shimazaki Toson was de laatste herbergier en Toson zelf is hier geboren. Tegenwoordig is in het gebouw een museum gevestigd dat vooral gericht is op het werk van Toson.
• Wakihonjin, vroeger het tweede gebouw van de herberg waar de lagere klasse sliep. Het originele gebouw is er niet meer, maar op de plek waar de wakihonjin vroeger stond staat nu een museum dat vertelt over de geschiedenis van Magome-juku.
• Tsuchimaya Shiryokan is tegenwoordig een restaurant en souvenir winkel. Op de verdieping boven de winkel is een klein museum ingericht dat ook draait om het werk van Toson en de geschiedenis van de familie.

In de kleine musea in het dorpje krijg je een goede indruk van de geschiedenis, maar omdat de informatie vooral in het Japan is mis je wellicht toch wat informatie. Focus je bij een bezoek dan ook vooral op het beleven van de sfeer in het dorp zelf. Maak een wandeling door de oude straten en blijf een nachtje slapen in een van de traditioneel Japanse accommodaties om de Japanse gastvrijheid te ervaren.

Bereikbaarheid Magome-juku

Tegenwoordig is het dorpje niet alleen te voet maar ook met het openbaar vervoer te bereiken. Het dichtstbijzijnde treinstation in de buurt van Magome is Nakatsugawa, het best te bereiken met:

• JR Chuo-lijn treinen tussen Nagoya en Nagano stoppen in Nakatsugawa. De Japan Rail Pass is geldig op deze lijn.

Vanaf Nakatsugawa Station vertrekt ongeveer ieder uur een bus richting Magome-juku. De rit duurt 30 minuten.