Kinkaku-ji

Kinkaku-ji, letterlijk Gouden Tempel, is de bijnaam van de Rokuon-ji tempel in het noord-westen van Kyoto. Het belangrijkste gebouw op het tempelcomplex is volledig bedekt in bladgoud. Het gebouw was ooit bedoeld voor de shogun Ashikaga Yoshimitsu om zich in terug te trekken na zijn pensioen. In zijn testament benoemde hij dat het gebouw na zijn dood in 1408 een Zen tempel zou worden. De Gouden Tempel gaf Yoshimitsu’s kleinzoon, Ashikaga Yoshimasa, inspiratie om aan de andere kant van de stad de Zilveren Tempel te bouwen.

De tempel is gebouwd tijdens de Muromachi periode (1337-1573). In deze periode vond men de plaatst van een gebouw in haar omgeving erg belangrijk. Door middel van een omliggende tuin werd de overgang van gebouw naar omgeving zo geleidelijk mogelijk gemaakt. Gebouwen werden dus ontworpen als onderdeel van een tuin en aansluitend op de directe omgeving. Kinkaku-ji is hier een heel mooi voorbeeld van.

Het complex van de Gouden Tempel was vroeger veel groter. Door de eeuwen heen zijn de gebouwen een aantal keer door brand verwoest. Niet na iedere brand werden alle gebouwen opnieuw gebouwd. De Kinkaku, het Gouden Paviljoen, dat er nu staat stamt uit 1955 nadat een monnik het gebouw in 1950 in brand gestoken had. In de Kinkaku liggen relikwieën opgeslagen. Daarom is het paviljoen niet toegankelijk voor bezoekers.

Kinkaku-ji is gebouwd in een tijd dat de aristocratie van Kyoto er een extravagante op na hield. Als je het gebouw goed bekijkt dan zal opvallen dat iedere verdieping volgens een andere architecturale stijl gebouw is, een uitermate extravagant statement voor die tijd.

De eerste verdieping van de Gouden Tempel is helemaal niet goud. Deze stijl is een kopie van de architectuur die gebruikt werd bij het bouwen van de keizerlijke paleizen in de Heianperiode, de begindagen van Kyoto als hoofdstad van Japan. De verdieping daarboven is gebouwd in de stijl van samoerai huizen en is van buiten volledig bedekt in goud. De inspiratie voor de derde verdieping komt van de Chinese bouwstijl voor Zen hallen. Deze verdieping is zowel van buiten als van binnen volledig bedekt met bladgoud.

Uiteindelijk is Kinkaku-ji een tempel, dus dat betekent relikwieën. Het Gouden Paviljoen is niet toegankelijk, dus het is maar beperkt mogelijk om binnen te kijken. Op de eerste verdieping staan standbeelden van de Historische Boeddha en Ashikaga Yoshimitsu. Meestal staan er een paar deuren open waardoor vanaf de overkant van de vijver de beelden te zien zijn. De tweede verdieping biedt een thuis aan een zittende Kannon omgeven door Vier Hemelse Koningen en is van buitenaf helemaal niet zichtbaar.

Behalve het Gouden Paviljoen telt het complex van Kinkaku-ji nog een paar andere gebouwen. De Hojo is waar vroeger de hoofdpriester woonde. Het gebouw heeft prachtig beschilderde schuifdeuren, maar is niet toegankelijk voor het publiek. Naast de tuin achter de tempel ligt het Sekkatei Theehuis, een toevoeging aan het complex uit de Edoperiode.

Bereikbaarheid Kinkaku-ji

Als een van de belangrijkste bezienswaardigheden is Kinkaku-ji natuurlijk uitstekend bereikbaar met het openbaar vervoer. In de meeste gevallen is de bus de meest logische keuze, maar er zijn meer opties:

• Buslijnen 101 en 205 komen vanaf Kyoto Station, waarbij lijn 101 ook een stop maakt in het centrum in de buurt van Shijo-Karasuma. Stap uit bij de halte Kinkakujimichi. De rit duurt ongeveer 45 minuten.
• Buslijn 102 komt vanaf Demachiyanagi op de oostelijke oever van de Kamogawa Rivier en rijdt via het Keizerlijk Paleis langs de tempel. Ook hier stap je uit bij de halte Kinkakujimichi.
• Randen Tram komt vanaf de wijk Arashiyama. Vanaf het eindpunt van de lijn in Kitano-Hakubaicho loop je in 15 minuten naar de Gouden Tempel.