Je wilt aan het werk in Japan. Je hebt gelezen hoe het zit met het werkvisum en je weet iets over de wat wollige eis van aantoonbare relevantie. Alles klopt en je hebt een plan. Ga je op internet zoeken naar “teaching English in Asia” dan kom je tientallen pagina’s tegen die korte TEFL (Teaching English as a Foreign Language) cursussen aanbieden met daarna gegarandeerd werk in een Aziatisch land. Sommige websites noemen ook Japan. Nou, vergeet dat maar snel want er is geen gegarandeerd werk in Japan.

Daarmee bedoel ik absoluut niet dat er geen werk in Japan te vinden is, alleen dat je er niet zonder meer vanuit kunt gaan dat je ergens aan de slag kunt. Je hebt dus behalve de juiste kwalificaties een gezonde dosis doorzettingsvermogen nodig.

Concurrentie op de arbeidsmarkt

Hoe het gaat in andere Aziatisch landen, geen idee. Maar Japan is een eerstewereldland. Dat betekent een goed/normaal functionerende arbeidsmarkt. Een arbeidsmarkt van vraag en aanbod. En neem dan maar even Tokyo. Daar is het aanbod aan leraren groter dan de vraag ernaar. Moordende concurrentie dus voor beschikbare posities.

Voor de scholen in de hoofdstad is dat een luxeprobleem. Ze hebben een enorme vijver om in te vissen. Ben je echter een vis die hoopt aan de haak geslagen te worden, dan is je positie minder gunstig. Het voordeel voor de scholen en het nadeel voor jou als Nederlander op zoek naar werk in Japan is dat er verder wordt gekeken dan hoe goed de kans is dat je een werkvergunning kunt krijgen. Ook al heb je alle hokjes aangevinkt, je loopt een stap achter de Australiërs, Amerikanen, Canadezen en Britten aan. Die hebben namelijk iets wat jij niet hebt: het zijn native speakers.

Kansen voor Nederlanders op werk in Japan

Als je als Nederlander naar Tokyo wilt om Engelse les te geven dan zul je dus, behalve de juiste kwalificaties, een behoorlijke dosis doorzettingsvermogen mee moeten nemen. Gelukkig is het makkelijker als je niet persé in Tokyo hoeft te zijn. Elders in Japan is de concurrentie een stuk minder moordend en wordt je vaker beoordeeld puur op de kwalificaties die je nodig hebt om een werkvisum aan te kunnen vragen.

Wat zijn die kwalificaties die je nodig hebt om een werkvisum te krijgen ook alweer? Ik legde het al eens uitgebreid uit, maar het komt neer op het volgende:

Een Bachelor diploma is duidelijk. Zowel een HBO als een WO Bachelor is prima. Aantoonbare relevantie is subjectief en wordt door de Japanse immigratiedienst bepaald. Solliciteer je voor een baan als docent Engels en heb je gestudeerd voor docent Engels dan zijn de kansen goed. Solliciteer je echter voor die baan en heb je een (volledig in het Nederlands gevolgd) diploma in Sport Management dan wordt het ineens een stuk moeilijker.

Kortweg zal een potentieel werkgever dus in ieder geval naar je CV kijken om te beoordelen hoe groot de kans is dat je een werkvisum toegewezen zult krijgen. Hoe kleiner die kans, hoe lager je op de stapel terecht komt. En daar komt dus bij dat in de regio rond Tokyo er zoveel werkzoekenden zijn dat werkgevers het zich kunnen permitteren om op native speakers te discrimineren selecteren.

Nog even je geheugen opfrissen over hoe het nou ook alweer zat met het aanvragen van het werkvisum? Daar kan ik je uiteraard bij helpen.